تربيت دانشمند قبل از شش سالگي!

بزرگترين دليل گذاشتن كودكان در كلاسهاي مختلف ، ترسي است كه والدين از عقب ماندن فرزندشان از ديگر بچه ها دارند. اما چرا نبايد از فرزندانمان دانشمند بسازيم.

١. يك سال اول زندگي كودك تنها بر پايه حس مي باشد. بين يك تا شش سال زندگي كودك بر پايه احساس و تخيل مي باشد. نياز كودك در شش سال اول پرورش تخيل و احساسات كودك ، يا همان هوش هيجاني است . و كودك تنها و تنها از طريق بازي رشد سالم رواني خواهد داشت.

٢. عقل كه پايه آموزش هاي علمي است از حدود شش سالگي ،كم كم به وجود مي آيد، كودك تخيل را كم كم رها مي كند ،

و به سمت علم خواهد رفت. قبل از شش سالگي چون مغز رشد ،كافي براي فهم مفاهيم علمي ندارد آسيب به ، احساسات كودك كه نياز به رشد دارند خواهد زد.

٣. اگر فرزند دو يا سه ساله شما تمايل به خواندن و نوشتن دارد بزرگترين دليل، ديدن خوشحالي والدين است كه حكم تشويق براي كودك دارد. همانگونه كه ما تمام سعي خود را مي كنيم ،فرزندانمان را از بيشتر جنبه هاي ديگر زندگي مانند ،

 رابطه جنسي دور نگه داريم چون واقف به آسيب هستيم .چرا آنها با دانشمند ساختن به دنياي بزرگ سالان پرت می كنيم!

٤. بازي كردن به كودك قوانين طبيعت و كشف دنيا و توانايي هاي خود را مي آموزد كه هيچ علمي انرا به كودكان نخواهد اموخت.

٥. كودكاني كه وقت خود را به جاي احساس و تخيل صرف آموزش علمي مي كنند تبديل به موجودات خارق العاده يي مي شوند، كه سر بزرگ اما دستان كوچك دارند. كودكي كه به جاي بازي پشت ميز كلاس زبان نشسته ، و به جاي اينكه با مداد نقاشي بكشد الفبا را آموخته ،رشد سالم رواني كه بين يك تا شش سال اول بايد اتفاق بيافتد از دست خواهد داد.

٦. ريسك بزرگي وجود دارد به دليل اضطرابي كه آموزش زودرس به كودكان مي دهد باعث شود اضطراب با درس خواندن گره بخورد و كودك براي هميشه با آموزش و درس به مشكل بخورد.

٧. رقابت زير شش سال باعث ايجاد حسادت و اضطراب در كودكان خواهد شد. رشته هاي انفرادي مثل ژيميناستيك و باله به كودكي، كه بايد در رابطه همكاري و بازي با ديگران رشد كند، ويژگي هاي كودكان خودشيفته و كمال پرستي را خواهد آموخت.

٨. احساسات خود را فرافكني نكنيم. اينكه كودكم خوشحال است پشت ميز بنشيند به جاي آنكه بازي كند. يا مورد آموزش اكادميك قرار بگيرد وقتي مي تواند از خلاقيتش استفاده كند تنها احساسات شخصي ماست كه به بچه ها تعميم مي دهيم.

٩. كودكان همين چند سال را براي بازي و شادي وقت دارند.                                 @rava2020

 اين تصور شما به عنوان يك بزرگ سال است كه كلاس هاي مختلف كودكتان را از خوشحالي كودكي دور نمي كند،

 زماني متوجه مي شويد كه هيچ راهي براي پس دادن ،كودكي آنها نيست.

١٠. زندگي اكر براي شما رقابت و دويدن اما هرگز نرسيدن و ترس از عقب ماندن از بقيه است اين وحشت را به كودكان تحميل نكنيد.

١١. كودكان را وسيله پز دادن نكنيد. پز دادن با كودك از آنها موجوداتي خالي با ظاهري پف كرده ،خواهد ساخت كه همان خودشيفتگي است.

١٢. از كودكي فرزندتان را تحت فشار براي رفتن به مدارس نمونه نكنيد.

١٣. كودك شاد امروز انسان خوشبخت فرداست. كودك دانشمند امروز، انسان مضطرب فرداست ،كه شانس پيشرفت در بسياري از زمينه هاي احساسي رو از دست داده است .

١٤. كودكي كه خواندن و نوشتن بلد است و به كلاس اول مي رود. تنها بي حوصله گي و خستگي را از سال اول مي آموزد.

١٥. خام تبليغات صاحبان مهد كودك، يا كلاسهاي آموزشي نشويد ،كه مي توانند از فرزند شما نابغه بسازند و با آسيب ،به فرزندتان جيب آنها را پر پول نكنيد.

١٦. شش سال اول زندگي كودك تحرك مهم ترين دليل رشد است، كودكان را به جاي پارك پشت ميز ننشانيد.

١٧. هر نوع آموزشي با بازي و تحرك و شادي براي كودك  بسيار عالي است. می توانید هر آنچه كه لازم مي دانيد ،را با بازي به فرزندتان بياموزيد.

منبع:30 سال معلمی-  دکترهلاکویی